شعر آزاد «روح الله احمدی»

چاپ تاریخ انتشار:

roholah ahmadi

شعر اول

مثلث های جادو در نفیر خواب

 

دایره ی دوار دروغین، زمین

مکعب مرگ، بیماری و سُرنگ

زوزنقه ی زخم بر پهنای زندگی

هرم درد دور تا دور شادی

در مکعب مرگ به حرکت در خواهیم آمد

و می رویم و

در مکعب مرگ خانه خواهیم کرد

در خواب

سیاه و تاریک

و از درون مکعب مرگ ما شاید

درختی سر به آسمان کشید

پرنده ی شهوت بر درخت حوس لانه دارد

پروانه ی گناه حول شمع فریب پرواز

و شما که فقط

هیمه ی مرگ در آتش زندگی می ریزید

گمان می کنید جرمی مرتکب نشده اید

زهی                 گمان باطل

گمان باطل         زهی

مردمرگ پای در راه

گلمرگ پای در گل

کی و کجا؟!؟

که دیده   جز ما

جز ما      که دیده

جز        ما      چه      کَسی

ما        چه      کَسی   جز

چه      کسی    جز      ما

کسی    جز       ما      چه

کجا جز ما

که دیده

که دیده که با تانک

به گل شلیک کنند

آری         بیدارم

بیدارم     آری

پنداری که خواب باشد شاعر؟

شاعر قلندر است

که به شعر نفس می کشد

این در جنون واژگان مجنون شده

این جنون واژگان شاعر

پنداری که خواب باشد؟

شاعر

قلندر است

قلندر است

شاعر

و می نویسد

در هنوز سرخی های جهان

ارغوان جام عقیقی ست

که به سمن خواهم داد

و تنها

رنگ چشمانت

حضور بهار است

به نارنجستان

که بی حضور عشق

زندگی را معنایی نیست

و عشق را بی حضور تو

در         عجبم   چرا         هنوز

عجبم    در        هنوز       چرا

چرا       هنوز     در          عجبم

هنوز      چرا      عجبم      در

از بس،     از یا ،  از از، از با،  از تا

مثلث های جادو در نفیر خواب

روح الله احمدی

شعر دوم

مثلث های جادو در نفیر خواب

دایره ی دوار دروغین، زمین

مکعب مرگ، بیماری و سُرنگ

زوزنقه ی زخم بر پهنای زندگی

هرم درد دور تا دور شادی

در مکعب مرگ به حرکت در خواهیم آمد

و می رویم و

در مکعب مرگ خانه خواهیم کرد

در خواب

سیاه و تاریک

و از درون مکعب مرگ ما شاید

درختی سر به آسمان کشید

پرنده ی شهوت بر درخت حوس لانه دارد

پروانه ی گناه حول شمع فریب پرواز

و شما که فقط

هیمه ی مرگ در آتش زندگی می ریزید

گمان می کنید جرمی مرتکب نشده اید

زهی                 گمان باطل

گمان باطل         زهی

مردمرگ پای در راه

گلمرگ پای در گل

کی و کجا؟!؟

که دیده   جز ما

جز ما      که دیده

جز        ما      چه      کَسی

ما        چه      کَسی   جز

چه      کسی    جز      ما

کسی    جز       ما      چه

کجا جز ما

که دیده

که دیده که با تانک

به گل شلیک کنند

آری         بیدارم

بیدارم     آری

پنداری که خواب باشد شاعر؟

شاعر قلندر است

که به شعر نفس می کشد

این در جنون واژگان مجنون شده

این جنون واژگان شاعر

پنداری که خواب باشد؟

شاعر

قلندر است

قلندر است

شاعر

و می نویسد

در هنوز سرخی های جهان

ارغوان جام عقیقی ست

که به سمن خواهم داد

و تنها

رنگ چشمانت

حضور بهار است

به نارنجستان

که بی حضور عشق

زندگی را معنایی نیست

و عشق را بی حضور تو

در         عجبم   چرا         هنوز

عجبم    در        هنوز       چرا

چرا       هنوز     در          عجبم

هنوز      چرا      عجبم      در

از بس،     از یا ،  از از، از با،  از تا

مثلث های جادو در نفیر خواب

روح الله احمدی