شعر سپید «مریم رنجبری»

چاپ تاریخ انتشار:

شعر سپید «مریم رنجبری»

 

حضور

سوگند به زمین

به بستری که به حضور می‌خواند،

مرا و تو را و دیگرانی را جز ما

و سوگند به تو

که لاجرم مرا جایی نیست

که ردپای بودن تو نباشد.

دریاب مرا،

مرا بخوان به خودت

به عشق

و دعوت کن به زمین

که مامن ما غیر آسمانی‌هاست.

سوگند به آسمان،

به بی‌مرزترین حضور

و به افق

که مرزی ست میانه

و اشتیاقی‌ست نارفته و نارسیده،

ومن در این هیاهوی تنهایی

اینجا،

در زمین سرگردانم،

بی تو

تنها.