حضور
سوگند به زمین
به بستری که به حضور میخواند،
مرا و تو را و دیگرانی را جز ما
و سوگند به تو
که لاجرم مرا جایی نیست
که ردپای بودن تو نباشد.
دریاب مرا،
مرا بخوان به خودت
به عشق
و دعوت کن به زمین
که مامن ما غیر آسمانیهاست.
سوگند به آسمان،
به بیمرزترین حضور
و به افق
که مرزی ست میانه
و اشتیاقیست نارفته و نارسیده،
ومن در این هیاهوی تنهایی
اینجا،
در زمین سرگردانم،
بی تو
تنها.