شعر «سه زن» هلیا توکلی

چاپ تاریخ انتشار:

 

بیا

و ببین!

تصویر سه زن 

در طول سه سال

در این دریاچه خانه کرده.

دوربینت را بیاور

و از این موجهای نگاه،

لحظه ای را 

چون ماهی کوچک قرمزی 

صید کن.

بیا

سکوت این سه زن را گوش کن

و با نوای آرام فلوت 

الفت مدام دوستی

را که چون نیلوفرهای آبی

تا عمق قلبها رخنه کرده 

همراهی کن.

بیا بخند بر این سه زن در آب

و به نام صدا کن

هر یک را

و امیدی باش

برای من

برای او

و برای ما

که رازها میماند تا ابد

در عمق دریاچه یاد.

بیا 

بگو به هر سه ما

که کوچ

سُنت خوبان است

و هر پرستو

نامه ای است نرسیده 

از مهاجری که 

دانه هایی از دلش را

برای ما 

کنار دریاچه

جا گذاشت.