سینه سپر می کنم بر هجوم تنت
این راه شیری از هیچ کهکشانی نمی گذرد
گهواره ی من زمین بود
وقتی که مادرم ابرها را از شیر می گرفت
و برایم آدمک می ساخت
حالا صورتم
پریده از تمام رنگها
به سراغ تو می آید
تا انتقام گونه های شرمزده را
از شکار گاه لبت بگیرد.
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ
