دو شعر از «علی ربیعی»

چاپ تاریخ انتشار:

 

سروده عاشق....

با بوسه ات

فقط با بوسه ات

متبرک می شوم

با ساحلت

فقط با ساحلت

به آرامش می رسم

با نگاهت

فقط با نگاهت

سیراب می شوم

از میان این همه ستاره

تنها چشمانت را می ستایم

از میان این همه دریا

تنها اشکهایت را

زمستان 1370 علی ربیعی (ع-بهار)


 

صدای آزادی

در تاریکترین لحظه ها

صدای شورانگیز نور را می شنوم

صدای تبسم خورشید

وقتی لبخند می زند به گیاه

صدای بال کبوتر

هنگامه شفاف آسمان

صدای ماهی حوض

برق پولکها

قلبم را هم

قلمفرسایی می کنم

بالا بلند و دلیر

تا هر جا که آزادی بروید

تیرماه 1374 ماهشهر ع- بهار

جان استوارت میل فیلسوف انگلیسی یکی از مصائب در زندگی بشر را به علت ناکامی در احترام به آزادی می داند.... ایشان خاطر نشان می کند در روابط اجتماعی انسان اصلی برای آزادی وجود دارد بدین مضمون مادامی که افراد به دیگران آسیبی نمی رسانند باید از محدودیت ها آزاد باشند ، آزادی بیان و اندیشه ،آزادی سلیقه وپیگیری آن ، آزادی اجتماع ...او استدلال می کند که افراد هنگامیکه آزاد باشند در انتخاب و زندگی، کامیابتر هستند......از دفترهای گذشته ع-بهار