از جنگ که برمی‌گردی

همه‌ی درخت‌ها سپید داراند

و تاریکی چشمان درشتی دارد

ابرهای تبعیدی

دردهای رود را به کجا می‌برند؟

آنچه تو نیست

همه چیز است!