شعر آزاد «مریم نکومنش»

چاپ تاریخ انتشار:

 

 

خسته‌ام                                                
می‌خواهم کتیبه ای شوم
روی غار مرد                                                                  با نام چندین زن و یک اسب بالدار                      
دائم در جهان سرک بکشم
و شلاق بخورم
و هر بار دوباره در پناه سنگ‌ها ثبت شوم.

-----------------------------------

کمر را با موهایش
سیاه بست
با نوار مار
رقصید
رقص                                  
و آینه بر شقیقه‌اش چرخید
شلیک شده بود
دختری چهل تکه روی زمین
جارو می‌خورد

-------------------------------------

دست مغلوب بذر می‌کاشت                                  مداد برمی داشت                                               
وهمهٔ ترسش                                                               از تبر ریشه می‌زد                           
چشم باز کن               
ما زنجیره‌ایم                                         
که هرکدام ریز و درشت      
در شکار هم بزرگ می‌شویم
عینکی که همهٔ آفتاب را شکست
دودی شد