شعر آزاد «مرضیه فروزنده»

چاپ تاریخ انتشار:

شعر آزاد «مرضیه فروزنده»

 

1

خدا

گم شده است

حوالی خیابان پنجم

و هیچکس

بی قرار دستانش نیست

به دنبال نشانی

از پل

رد شدم

عابران پیاده چقدر دلگیرند

2

ثانیه‌های تو را

فقط

پشت چراغ قرمز

می‌توان دید

و سال‌های من

که

لبریز از چرا غهای زرد است

کی سبز خواهیم شد

3

چشم‌هایم را

می‌بندم

پیدا که نمی‌شوی

خیابانی را

قدم می‌زنم

گاهی

باید مردانه گریست