شعر سپید «فیروزه محمدزاده»

چاپ تاریخ انتشار:

بعد از مرداد شهریور می آید

و همه چیز به گرمی سرد می شود

کنار درخت زردآلو فراموش می کنم که تو را نبوسیده

به نقطه های کور تاریخ پیوستم

تو را نبوسیده داخل کپسول آنتی بیوتیک

برای خس خس سینه ام تجویز کردم

تو اما می بوسیدی

از درون یک کپسول آتشنشانی

که جگر سوخته ام را...

 ***

در را باز کردم

بوی سوختگی از در و دیوار تکان نمی خورد

و تنها نقطه های کور تاریخ بودند که از روی درد تکان خوردند

تا زیر درخت زردآلو برویند

تو را نبوسیده کنار گذاشتم

و دانه زردآلوها را یکی یکی شکستم

گرچه هنوز اول مرداد است

و من مهلت دارم نقطه های کور تاریخ را روشن نگه دارم

گرچه هنوز زردآلوها دانه هایشان را به دل گرفته اند.