تصور کن به شهری متروک سفر کرده ای
مغازه ای خالی که یک چراغ روشن از سقفش آویزان شده
و لباس زیبایی که زنانه است با مرواریدهای درخشان برسر آستین هایش
و عنکبوت هایی که در جیب هایش تار تنیده اند
چشم هایت را ببند و بدان من ایستاده ام
منتظر یک قطار
که عادت دارد به شهرهای متروک سفر کند
و مرا در اولین ایستگاه جا بگذارد
من سال هاست آرزو کرده ام میان تارهای تنیده در پیراهنم
با تو ملاقات کنم