یک )
معجزه محال است
و دستان تو همیشه رو به دعاست
جانماز مادرم در کنجِ دنجِ طاقچه خاک می‌خورد
شک نکن!
ایمانت را اقتدا کن
نمازِ من قضاست!
دو)
در خلوت محراب
نیازهای من
اشک می‌شود
قطره قطره
تا مهتاب
سه)
حسرت،
چهره‌یِ پنهان من است
زیباییم را جدی نگیر
من، تقلب آیینه را
می‌شناسم
صورتک امانت است!
چهار)
کمی حوصله کن
صبح نزدیک است
چای سرنوشت دم کرده‌ام
دو فنجان آینده بنوشیم
پنج)
باران می‌بارد
و تو
کوچ می‌کنی
من
جا می‌مانم
با آیینه‌ای
شکسته!