ســاخـتـه‌ی ذهـن ِ ســراپـا غـــمم
مرهــم هـر زخـم و غــم و مـاتـــمم
شــاه‌ترین زاده ی سلطــانِ شهـــر
تلــخ ترین نقطه‌ی ِ هــر جام زهـــر
خــاطره‌یِ هــر شـب بـارانـی‌ام
مــست‌ترین مــست ِ خــیابانـی‌ام
بـاز مـــرا از غــــزل آغــاز کن!
... مـات مـشو! دسـت ِ مـرا بـاز کن!
گــوش به هــر زخــم زبــانـم بده،
خستـــه نشــو مــَــرد! امـانـم بده!
چند قــدم مکــث کــنی، می‌رسـم
زاویــه را عکــس کنی، می‌رسـم
گــرچـه کــمـی دیـــر ؛ ولــی آمــدم!
دســت ِ مــرا حــال بگـیـــــر! آمــدم!