شعر کلاسیک «وصال» محمد بینش

چاپ ایمیل تاریخ انتشار:

شعر کلاسیک «وصال» محمد بینش

دیدمش گل بود در گلبرگ زر پنهان شده

گرد بر گردش گل ِ خورشید جان تابان شده

خود گرفتم دست بر چشمم نهم تا ننگرم

لرزه بر ایمان فتاد و عقل بی سامان شده

پیش از آنم هر کجا جان در مهار عقل بود

عقل و ایمان کبریای عشق را دربان شده

کرد تارج دل و با غمزه ای جانم ربود

دل چگونه در قفس آرام گیرد جان شده

گفتمش : "عشق از تو گیرد وام یا تو ز او دوام"؟

گفت :"عاشق خود نداند فرق، کفر ایمان شده

گر تو را عشق است معبود و عبادت، از چه رو

لرزلرزان، پرده پرده، در پی ِ جانان شده؟

تا مرا دیدی چه دیدی چون ندیدی عاقبت

جان به جانان در رسید و جان ِ جانش آن شده "

گفتمش :"بینش فنا شد تا لب و چشم ِ تو دید "

گفت :"لافی می زند، عاشق کجا بینان شده"

                                         محمد بینش (م ــ زیبا روز)

                                                   خوانش شعر

https://www.youtube.com/watch?v=AVjFNkJPkXw

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

جلسات ادبی تفریحی

jalasat adabi tafrihi

اطلاعات بیشتر

مراسم روز جهانی داستان با حضور استاد شفیعی کدکنی، استاد باطنی و استاد جمال میرصادقی
جلسات ادبی تفریحی کانون فرهنگی چوک
روز جهانی داستان و تقدیر از قبادآذرآیین سال 1394
روز جهانی داستان و تقدیر از فریبا وفی سال 1395
یازدهمین جشن سال چوک و تقدیر از علی دهباشی شهریور 1395

جلسات کارگاهی آزاد

jalasat kargahi azad

اطلاعات بیشتر

تماس با ما    09352156692