کمی ملاحظه کن حال مردم وطنت را
به دست باد مده گیسوان پر شکنت را

جریحه دار شده روح کشتگان تو خاتون
بیا عوض بکن این شیوه قدم زدنت را

چه بی قرار خودش را به صخره ها زده دریا
که شسته ای سر یک رودخانه پیرهنت را

شکفته است گلی سرخ در حیاط خانه ما
یقین که باغچه احساس کرده رد شدنت را

بیا و قلب غزل های خسته را مشکن تو
به گوش شعر خودم گفته ام من آمدنت را

تویی که دختر تیری تویی مسلح ماهر
شدم من عاشق مردن بکِش گَلن گِدنت را