در خون رگ هایم کمی امید جریان داشت

وقتی که می رفتی / نگاهت درد پنهان داشت

می رفتی و شهر پس از تو مات و بی جان بود

شهری که تنها ابر هایش حال باران داشت

محکم گرفتی دست من را ! بغض می خوردم

"ای کاش برگشتن برایت باز امکان داشت"

چیزی ازم کم شد ولی قطعا مواظب باش

قلبی که بردی قبل رفتن ، ذره ای جان داشت

می گفتی از اول که قاطع می روی اما

از پشت می دیدم کسی پاهای لرزان داشت !

انگار آن قلبی که قبلا کوه آهن بود

در موقع رفتن کمی ، یک ذره وجدان داشت

بعد از تو کل قصه هایم خوب بود اما

انگار کل قصه ها یک جور پایان داشت !