دفتر را باز کردم تا نام یکی از بچه‌ها را برای املا پاتخته‌ای بخوانم اما دیدم که محسن بلند شد و جلوی میز من ایستاد. گمان کردم ضعیف‌ترین دانش‌آموز کلاس، برای اولین بار داوطلب شده، اما هنگامی که با صدای گرفته، از من خواست اجازه دهم دستشویی برود، نگاهی سر تا پایش انداختم و سرم را تکان دادم. زمانی که از کنارم گذشت، ردی از بوی نامطبوع سیگار بر جای گذاشت که به علت اعتیاد پدرش، عطر همیشگی‌اش شده بود.
اگر بگویم دنیایی مستقل خارج از وجود من، در من است که شیطان او را نمایندگی می کند، سخت در اشتباهم زیرا خالق، شیطان را خلق کرده است و اگر بگویم این دنیا که به ندرت و یا گاه و بیگاه وجود مرا مسخر می کند، همان دنیای الهی است، نقش شیطان را در آفرینش انکار کرده ام.
من در حال نوشتن تاریخچه ی چیزهایی هستم که انسان ها انجام می دهند. تا به حال سه تاریخچه مانند این نوشته ام، و مردی جوان بیش نیستم. تا به امروز سیصد، چهارصد هزار کلمه نوشته ام.
آنروز عصر، آقای نیو پیر، برای اولین بار در زندگیش ، درحالیکه دکمه عبور از درب گردان را فشار می داد واز سه پله پهن به سمت پیاده رو پایین می رفت احساس کرد که برای فصل بهار خیلی پیر شده است.بهارگرم مشتاق بی قرارآنجا ودر نور طلایی انتظاراو را می کشید.درمقابل همه، آماده رسیدن ، دمیدن به ریش سفیدش و بنرمی در آغوش کشیدنش بود.
هر سال، شب شکرگزاری پشت سرپدر جمع می‌شدیم. او لباس بابانوئل را به سمت در ورودی می‌کشید و آن را روی نوعی صلیب پهن می‌کرد که با میله‌ای فلزی در حیاط ساخته بود. در هفته منتهی به سوپربول میله فلزی لباس فوتبال می‌پوشید و کلاه راد را به سر می‌کرد و اگر راد می‌خواست کلاه فوتبال را بردارد باید با پدر هماهنگ می‌کرد.
دختران هم سن و سالم لب رودخانه همراه با شستن لباس شیطنت هایی هم داشتند. چشمشان مدام میجنبید. یک جا بند نمی‌شدند و همه ی این ها باعث می‌شد از مادرانشان ناسزا و نفرین بشنوند. من اما ساکت و سر به زیر بودم و هر از گاهی که برای گرفتن آب لباس ها برمیخاستم؛ زیر چشمی خان ننه را می پاییدم.
کمک نیاز دارید؟
چت از طریق واتساپ
