تابستان گذشته بعد از سال‌ها با دوستان قرار گذاشتیم که به کوه برویم. همیشه برای من سؤال بود که چرا باید ساعت پنج صبح برای بالا رفتن قرار بگذاریم. بالآخره بعد از چانه‌زنی‌های بسیار و برخلاف نظر بیشتر دوستان، که معتقد بودند اگر دیرتر برویم، هوا گرم می‌شود،

بارها، و هر بار ساعتی چند در این اندیشه بوده‌ام که آیا می‌توانم به شناختی از «هستی» و به خصوص از آن‌چه با نام هستی در اعماق درون من می‌گذرد، پی ببرم؟ آیا هرگز شده است که حتی یک ساعت به آن‌چه در ذهن و روان و عمق وجود ما می‌گذرد دقیق شده باشیم

همیشه در آخرای اسفند و در آستانهً بهار پس از آنکه خانه و زندگی‌مان را از غبار تکاندیم و دل را صفایی دوباره دادیم؛ برای روشنی سالِ پیش‌رو برنامه‌ریزی می‌کنیم و تمامی تلاش‌مان صرف هدف‌گذاری و انتخاب‌های آن است؛ و برای رسیدن به هدف‌ها، از تمامی شرایط منزل و افرادی که در نزدیکی‌مان هستند،

در زمان‌های بسیار دور پادشاه و ملکه‌ای زندگی می‌کردند، که بسیار به تنها پسرشان عشق می‌ورزیدند. آن‌ها تاب و تحمل آن را نداشتند، که پسرشان از نظر افکار و شخصیت تغییر یابد.

ما صلاح خویشتن در بی‌نوایی دیده‌ایم

هر کسی گو مصلحت بینند کار خویش را

«سعدی»

زندگی‌نامه

در یکی از روزهای آوریل خاصی، پیش مادرم قسم خوردم که سیگار نمی‌کشم. بعدش: سیگار دزدیده بودم. بعدش: لبه طاقچه پنجره داشتم دود می‌کردم.

"خشک میوه، مجموع پسته، بادام، نخود، فندق، تخمه کدو و تخمه هندوانه تفت داده و نمک زده." در مورد آجیل مشکل گشا چنین آمده است:

ظهور مسیح روسی

 داستایفسکی در یازدهمین نوامبر سال 1821 در مسکو چشم به جهان گشود. در این تاریخ، فتحعلی‌شاه پنجاه ساله، دومین شاه سلسلۀ قاجار در ایران پادشاهی می‌کرد؛ ایران از همسایۀ شمالی خود، روسیه زیان‌های بسیاری دید.

سؤالی که برای اکثر نویسندگان تازه کار مطرح می‌شود این است که: «آیا برای نوشتن داستان باید تحقیق انجام دهیم؟»

یکی از شگفتی‌های خواندن رمان یافتن شباهت زندگی‌هایی است که هر خواننده از دل شخصیت‌ها بیرون می‌کشد و با آن هم‌ذات‌پنداری می‌کند. "بار هستی" نیز یکی از همان رمان‌هایی است که با شخصیت‌های محدودش، وضوح هم‌اندیشی بین مخاطب و نویسنده در آن مشهود است.