گرگ و میش؛
چسبـــــــیــــده اند
حشـــــراتـــــی پر سر و
صدا بر
روی آب
ایـــــنجا
و بعد آن
بســـیار
تـــیـــره
چه چیز ؟ چیزی رنگ پریده آشکار خواهد شد
چه زمان؟ درست قبل از آن که سایه اش محو شود
چه مکــان؟ در ایـــــن بــــرکه از چشمـــــــانی باز
بـــر ما؟ نه بــــر فـــــــراز ما. درســـت زمانی که
حـــالت می گیریم در مکـــــان خود در هوای تیره و تــار
این شـــــی آشکـــــار می کند تصـــــویر خود را
با امواجی که برای شناخته شدن برخاسته اند و
تیــــره را به روشن تبدیل می کنــــــد
حتی بعد از این که پرنده و این لحظه هر دو پر می کشند بر فراز این لحظه ی محزونِ بی عیب
و به زودی محـــو می شونــــد از دیــده
به سوی انعکاسی بدون هیچ مزاحمت و آشفتگی
این تصویر تاریکی شی را به سایه ای جاودان و ماندگار
تبـــــدیل می کنــد. ذره هایــــــی پـــخش شده از
نـــــور؟ نــــه از آب، یـــا چیـــــــزی از میـــــان
آبــــــ؟ در هم شـکسته، نــه دوباره ملحق می شوند به هم
بــــه زودی تــا آن زمـــان احتمـالا قـــویی خواهـــد
رفـــــــت بــــلــــه خـــــارج از ذهــــن در
خـــاموشـی
بـــی رنــگ
وســـیــعی
از یــــــک
مـــــکــان
و تـاریـــکی
سریعــی میگذرد انــگــار
قـــــویــــی آواز
مــی خواند