شعر «آسمان» مریم رنجبر

چاپ تاریخ انتشار:    ارسال شده در شعر سپید

maryam ranjbari

باد، می‌وزد

و بساط ابرها را می‌نشاند

 

بر دلتنگی خورشید

ابرها می‌بارند

تا ناآرامی‌ها را بر زمین بنشانند

و آسمان رخ نماید باز

شب

چارقد پرستاره‌اش را

فرش می‌کند بر آسمان

وماه را چراغی می‌کند

تا تاریکی مارا نهراساند.

آسمان جای عجیبی است.